De sfeer en gastvrijheid
Eén van de grootste verschillen die elk jaar toch weer hordes Nederlanders richting Oostenrijk laat trekken is de sfeer; de gezelligheid en de après-ski. Hier laat Frankrijk zijn steekjes vallen. Te beginnen met; gastvrijheid. Een veelbesproken onderwerp als het over toerisme in Frankrijk gaat. Want wat kunnen die Fransen toch onbeleefd uit de hoek komen. Het is ongekend. Volgens mij heeft het te maken met taal en trots. Zodra je een paar woordjes Frans erin gooit, gaat er al een nieuwe wereld voor je open.
En Fransen zijn gewoon trots op hun cultuur en tradities. Als jij om half 6 wilt komen dineren, dan vinden ze je gewoon een ‘ imbeciel’. Echter zoals ik een Engelsman het perfect hoorde zeggen in de skilift: ‘Liever een heerlijke pain du chocolat voorgeschoteld door een knorrige boulanger, dan een vette hap door een ober in een sound-of-music kostuum’. Wat ons trouwens brengt bij punt twee; het eten. Het Franse eten is wel echt heel erg lekker, zeker als je van kaas houdt. Echter zijn de faciliteiten om te eten op de pistes, vergeleken met Oostenrijk, echt overdreven duur.
Faciliteiten
Die sfeer en gezelligheid ontbreekt soms ook wel in het skigebied zelf in Frankrijk. Bij de bouw van de grootschalige accommodaties is namelijk weinig rekening gehouden met sfeer. Daarentegen kun je vaak wel de voordeur van je accommodatie in Frankrijk verlaten en stap je bijna direct de skilift in. En als we het over skiliften hebben, dan moet ik het even hebben over die oude Franse liften. Zodra je de lift instapt, word je bijna gelanceerd door de snelheid. Terwijl als je naar boven gaat, je 10 liedjes kan zingen, een boodschappenlijstje kan maken, een dutje kan doen en je moeder even kan bellen. Zo langzaam! Even overdreven hè! 😉 En verwacht al helemaal geen stoelverwarming of slecht weer overkapping in de liften.
Diezelfde snelheid, of beter gezegd traagheid, vind je bij de skiticketshop. In Oostenrijk zijn ze toch wel wat efficiënter. Schrik niet als je met een beetje pech op zondag twee uur in de rij staat bij het Franse loket. Daar is hij weer, die Franse houding: ‘Ach, die toeristen komen toch wel naar ons prachtige land’. En waarschijnlijk hebben ze daar nog gelijk in ook!